Asya’da avcıların maymun yakalamak için kullandıkları bir çeşit tuzak vardır. Bir hindistan cevizi oyularak iple ağaca veya yerdeki bir kazığa bağlanır. Hindistan cevizinin altına ise ince bir yarık açılır ve oradan içine tatlı bir yiyecek konur. Bu yarık sadece maymunun elini açıkken sokabileceği kadar büyüklüktedir, yumruk yaptığında elini dışarı çıkaramaz.
Maymun, tatlının kokusunu alır, yiyeceği almak için elini içeri sokar ve yiyeceği kavrar; ama yiyecek elindeyken elini dışarı çıkarması olanaksızdır. Sıkıca yumruk yapmış olduğu elini, bu yarıktan dışarı çıkaramaz.
Avcılar geldiğinde, maymun çılgına döner ama kaçamaz. Aslında bu maymunu, tutsak eden hiçbir şey yoktur. Onu sadece onun kendi bağımlılığının gücü tutsak etmiştir. Yapması gereken tek şey elini açıp yiyeceği bırakmaktır. Ama yiyeceğe olan açgözlülüğü o kadar güçlüdür ki bu tuzaktan kurtulan maymun çok nadir görülür.
Bizleri de tuzağa düşüren şey açgözlülüğümüz ve kendi bağımlılıklarımızdır. Bizi özgür kılacak olan da bu tutunduğumuz şeylerin farkına varıp onları bırakmaktır.
Joseph Goldstein
945
