Bir değerli büyüğüm ailesine ve yakınlarına “Hastanede yattığımı sakın hiç kimseye söylemeyin” diye öyle bir tembihlemiş ki, ben dahi 2 gün sonra öğrendim.
Öğrenir öğrenmez Karabük Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde ziyaret ettim doktoru ile görüştüm tedavinin uzun süreceğini söyledi ve ertesi gün yoğun bakıma alındı.
Dün akşam durumu hakkında bilgi almak için hastaneye gittim. Gazetecilik meslek hayatımda bana verdiği desteği hiç unutmadığım değerli büyüğümü görmek istedim.
Göremedim ama orada çok önemli bir olaya tanık oldum.
Karabük Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi yoğun bakım servisi önünde kalabalığı görünce merak ettim görevliye; “Nedir bu kalabalık” diye sordum.
Yoğun bakımda yatan Safran Halk Dansları Gençlik Kulübü kurucularından Kemal Akgül’ün arkadaşları ve kulüp üyeleri ziyarete gelmişti.
Haberini belki okumuşsunuzdur.
(Okumayanlar bu linkten ulaşabilir)
*** *** ***
Safran Halk Dansları Gençlik Kulübü üyesi mavi-lacivert formalı gençlerle konuştum. Manevi destek için geldiklerini söylediler.
Göremeyecekler, konuşamayacaklardı ama karar vermişlerdi en azından yakın olacaklardı, birlikte olduklarını hissettireceklerdi…
Safran Halk Dansları Gençlik Kulübü yöneticisi Çağdaş Bal; “Bugün buradayız ve şunu görüyoruz halk oyunlarının birleştirici ve bütünleştirici bir yanı olduğunu iyi ve kötü günde ekibimizin her zaman için birbirlerine kenetlendiğini görüyoruz. Aslında söylemek istediğim çok şey var ama bugün burada dile getirmek hoş olmayacak Kemal ağabeyimize Allah’tan acil şifalar diliyorum en kısa zamanda aramızda görmek istiyoruz.” dedi.
*** *** ***
Yaşam mücadelesi veren Kemal Akgül’ü eşi, annesi, babası ve kardeşi hastanede yalnız bırakmıyor. Yoğun bakım servisi önünde yatıp kalkıyorlar.
Baba Şevket Akgül oğlunun 1995 yılında askerde Gabar dağlarında pkk terör örgütü ile girdiği çatışmada başından yaralandığı halde izine gelmeyip vatani görevine devam ettiğini gururla anlatırken ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Baba Akgül; “Şu an üzüntümüz var ama oğlumun çevresinde bu kadar sevilmesi bize mutlu ediyor, ayrıca bizi mutlu eden arkadaşlarının beraberliği arkadaşlarının bu birlik ve beraberliği üzüntümüzü biraz olsun hafifletiyor” dedi.
Çok üzüntülü olduğunu söyleyen anne Akgül; “Oğlum çok güzel şeyler yapmış ve çok güzel arkadaşlar kazanmış, kaç gündür buradayız arkadaşları sürekli geliyor, ilgileniyorlar bizi yalnız bırakmıyorlar bu üzüntümüzü hafifletiyorlar gerçekten arkadaşlarının böyle sürekli ilgilenmesi gelmesi beni çok memnun ediyor” dedi.
Halk oyunları öğrencileri “Kemal hocayı çok kısa süre önce tanıdık ama hepimiz çok sevdik inşallah bir an önce iyileşmesini temenni ediyoruz. Bir abi olarak gördüm inanıyorum ki halk danslarının birleştirici gücü onu ayağa kaldıracaktır hepimiz sağlığına, çocuğuna, eşine kavuşmasını bekliyoruz” dedi.
*** *** ***
Gazeteciler başka insanların kolay kolay karşılaşmadığı olaylara ilk elden tanık olur.
Onlar okuyucuların, izleyicilerin, dinleyicilerinin gözü ve kulağıdır.
Görüp duydukları şeyler bazen üzücü ve travmatik olabilir.
Olayın içinde olmanın getirdiği olumlu ve olumsuz sonuçlar vardır.
Olumlu yönü, olayın sizin için önem ve anlam taşımasıdır.
Bir gazeteci olarak tanık olduğum bu olay sonunda “Arkadaşlık ve dostluk işte budur!” sözleri aklıma geldi.
Tanımadığım fakat öğrendiğim kadarıyla “yüreği güzel insan” Kemal Akgül’e Allah’tan şifa diliyorum…
2331
