Bugün akşamüstü eve gidiyorum, Karabük PTT caddesindeki market önünde anne, baba ve iki kız çocuğu oturuyordu.
Dikkatimi çekti, yaklaştım baktım hepsi perişan halde. Babanın elinde bir kağıt “Suriye’nin savaşı ocağımızı yıktı Allah rızası için bir yardım” yazıyor.
Baba ile konuşmaya çalıştım, Türkçe bilmiyor Arapça konuşuyor ve sadece elindeki kağıdı gösteriyordu.
Çocuklardan biri ile gözgöze geldik.
Nefret dolu bakışı vardı.
Yüreğime işledi o bakış…
*** *** ***
İlk defa bir çocuktan gözlerimi kaçırdım
O anda yerin dibine girmek istedim,
Utandım…
….
Öyle canım sıkıldı ki nasıl anlatayım.
*** *** ***
Ben ne yaptım size çocuk, bana neden nefretle bakıyorsun?
Keşke gücüm, kudretim olsa bu savaşı durdurabilsem.
Keşke imkanım olsa sadece size değil yardıma muhtaç olan herkese yardım edebilsem.
Bana nefretle bakma çocuk!..
*** *** ***
Ben sizleri bu duruma düşürenlerden değilim, benim suçum kabahatim yok.
Ben de onlardan nefret ediyorum!
Bana nefretle bakma çocuk!..
2735
